ΤΟ ΑΓΧΟΣ

Μήπως το άγχος (stress) αποτελεί την καινούργια «δυσφορία μέσα στον πολιτισμό;» [. . .] Ο σημασιολογικός πλούτος αυτής της έννοιας ή αντίληψης, που βρίσκεται στα όρια της μεταλλουργίας, της ψυχολογίας, της ψυχιατρικής, της νευροφυσιολογίας, της νευροχημείας, της ανοσολογίας, της κοινωνικής ψυχολογίας, της ψυχανάλυσης, της ψυχοσωματικής κ.λπ., δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορο έναν ερευνητή, γιατί το άγχος κατέχει αυτή τη σπάνια ιδιαιτερότητα, να κάνει γόνιμες σχεδόν όλες τις επιστήμες. [. . .] Ο στόχος μου είναι να διατρέξω και να εκθέσω τις πιο πρόσφατες θεωρήσεις για το άγχος.

Η εκπαίδευση και η εμπειρία μου ως ψυχαναλυτή – ψυχοσωματικού, και η γνώση που έχω του επαγγελματικού περιβάλλοντος των εθνικών και διεθνών επιχειρήσεων, μου επέτρεψαν να αναπτύξω μια διάσταση που συχνά απουσιάζει από τις περισσότερες έρευνες, δηλαδή τη μελέτη των σχέσεων μεταξύ των οργανωτικών πηγών άγχους και τις επιπτώσεις τους στην ψυχική και σωματική υγεία των ατόμων στην εργασία, θεωρώντας την ατομική ψυχική αντίσταση ως παράγοντα – κλειδιού της προβληματικής του άγχους, χωρίς ωστόσο να υποτιμώ την σωματική συνιστώσα: οι σωματικές και ψυχικές διαστάσεις παραμένουν προς αναζήτηση μέσα στην καθημερινή ζωή. (. . .)